BRACTWO

Bractwo albo konfraternia, czyli: „zgromadzenie, albo stowarzyszenie katolików, zawiązane w celach religijnych lub dobroczynnych i potwierdzone przez Kościół”.

Zadaniem bractw było uczczenie jakiejś tajemnicy wiary lub świętych pańskich, spełnianie uczynków chrześcijańskich względem duszy i ciała oraz pobudzanie tak siebie jako i innych do cnotliwego życia. Wszystkie te aktywności prowadziły do najważniejszego celu człowieka, jakim jest żywot wieczny.

Efektem niejako pobocznym tej działalności było uszlachetnienie, ubogacenie, a tym samym uszczęśliwienie całego społeczeństwa. Oczywiście nie można zapominać i o innych pożytkach. Członek bractwa, czy to rzemieślnik, czy kmieć, w każdą niedzielę i święto, rankiem i po południu szedł do kościoła by w bogobojnym, miłym, skromnym towarzystwie odśpiewać: różaniec, koronki i inne brackie modlitwy. W innym wypadku skierowałby niechybnie swe kroki ku karczmie, gdzie czas by przetracił na pijatykach, hulankach, grach hazardowych, bezeceństwach z dziewkami wszetecznymi czynionych, niszcząc tym sposobem zdrowie, niwecząc trwałość rodziny, trwoniąc pozyskany w pocie czoła zarobek i koniec końców skazując się na wieczne potępienie. A pamiętajmy, że zboczyć z drogi uczciwości i wiary było bardzo łatwo – jak bywalcy skrupulatnie porachowali, karczmę od kościoła dzieliło w Broku kroków zaledwie sześćdziesiąt.

Więcej na stronie http://madzelan.cba.pl/bractwo/