PODATKI ZA PANOWANIA STEFANA BATOREGO – CZĘŚĆ I
POBÓR ROKU 1578 W POWIECIE NURSKIM ZIEMI NURSKIEJ.
W nocy z 18 na 19 czerwca 1574 r., po 119 dniach panowania Henryk Walezy czmychnął z Krakowa do Francji. Zamieszanie związane z bezkrólewiem trwało blisko dwa lata. Sejm elekcyjny, który zebrał się w listopadzie 1575 r., przebiegał w atmosferze tak gorącej, iż zdawało się, że wystarczy iskra, by kraj pogrążył się w odmętach wojny domowej. Kandydatów do objęcia tronu w Rzeczypospolitej było wielu, a pośród nich car moskiewski Iwan Groźny i Devlet Girej, chan Tatarów krymskich. Po pewnym czasie wyłoniły się dwa najsilniejsze stronnictwa – potężnych Habsburgów oraz władającego małym księstwem siedmiogrodzkim Stefana Batorego. Węgier wydawał się bez szans i rzeczywiście, cieszącego się poparciem hierarchii kościelnej Maksymiliana II Habsburga, prymas Jakub Uchański ogłosił 12 grudnia królem, nie oglądając się zbytnio na zdanie szlachty. Trzy dni później, zebrana na warszawskim Rynku Starego Miasta, wzburzona takim despektem ze strony prymasa szlachta, ogłosiła królem Annę Jagiellonkę, przydając jej za małżonka Stefana Batorego. Ten ostatni miał otrzymać koronę, pod warunkiem, że pojmie za małżonkę niegrzeszącą przesadną urodą i o dziesięć lat starszą Annę. W dużym stopniu należy ten wybór przypisać tłumom ubogich i kiepsko edukowanych, ale zawsze butnych i chętnych do bitki Mazurów.
Polska korona przypaść miała temu, kto jako pierwszy zostanie koronowany w Krakowie. Aby ubiec cesarza, Batory podjął wyścig bez zbytniej zwłoki. Poślubił infantkę per procuram i już 8 lutego zaprzysiągł przed polskimi wysłannikami pacta conwenta. W towarzystwie 500 siedmiogrodzkich rycerzy i 1000 hajduków wkroczył 23 kwietnia 1576 do Krakowa. 1 maja odbyły się zaślubiny Batorego z panną młodą, a zaraz potem doszło do koronacji, dokonanej przez biskupa kujawskiego Stanisława Karnkowskiego, a nie jak nakazywał zwyczaj przez biskupa gnieźnieńskiego.
Więcej na stronie https://madzelan.cba.pl/podatki-za-panowania-stefana-batorego-czesc-i-pobor-roku-1578-w-powiecie-nurskim-ziemi-nurskiej/