KATARZYNA DRUGA IMPERATOROWA WSZECH ROSJI,
…TOBIE ANDRZEJOWI ŻEBROWSKIEMU POZWANEMU Z OSOBY, DÓBR I MAJĄTKU TWEGO WSZYSTKIEGO ROZKAZUJEMY… ORAZ NIECO O MAPACH.
Tak w styczniu 1796 roku zaczynał się tekst każdego z pozwów (różne były tylko imiona i nazwiska), które woźni Sądu Ziemskiego Ziemi Nurskiej zostawiali w szlacheckich dworach i chałupach, lub po prostu oznajmiali acanom oskarżonym o przeróżne, nie do końca zgodne z prawem i ogólnym poczuciem sprawiedliwości sprawki. Odnalezienie dokumentów rozpoczynających się tymi słowami, nieco zaskoczyło autora niniejszej opowieści, bo przecież już 24 października roku poprzedniego Rosja, Prusy i Austria podpisały akt trzeciego rozbioru Polski, w wyniku którego obszary ziemi nurskiej położone na północ od Buga przypadły Prusom, Austrii zaś te położone na południe od tej rzeki. W dodatku już 14 grudnia 1795 roku król pruski Fryderyk Wilhelm II mianował Friedricha Leopolda barona von Schröttera, ucznia Immanuela Kanta organizatorem nowej prowincji.
Prusacy, nie zajęli jednakowoż ziem leżących między Bugiem i Narwią natychmiast. Dla uniknięcia ewentualnych zadrażnień ze swym rosyjskim sojusznikiem ich wojska przesuwały się na wschód i południe ostrożnie, powoli zajmując tereny, z których ustępowali Rosjanie. Dopiero w początkach stycznia 1796 r. ostatecznie uregulowano sprawę rozgraniczenia obszarów Rzeczypospolitej, które przypadły poszczególnym zaborcom. Moskale poczęli opuszczać Warszawę, a 9 stycznia do miasta wkroczyli Prusacy. Na wschód od Wyszkowa Moskale zajmowali swe leża zimowe praktycznie przez cały styczeń 1796 r.
