Polecamy aronię
Krzew aronii, której ojczyzną są wschodnie rejony Ameryki Północnej, dorasta do wysokości 2,5 m. i osiąga średnicę od 1,5 do 2,0 m. Kwitnienie rozpoczyna w drugiej połowie maja, a owoce w baldachogronach, koloru czarnego, posiadają lekki nalot woskowy i średnicę 8-12 mm.
Krzew może wydawać swoje owoce nawet przez ponad 20 lat, a użytkować je można zarówno w stanie świeżym, jak też w postaci przetworów. W naszych warunkach zbiór owocu następuje pod koniec sierpnia lub na początku września – owoce można przetworzyć natychmiast lub schłodzić do temperatury +2 st. C i przechowywać przez wiele tygodni (do przetworzenia na sok warto przemrozić je przez kilka dni w zamrażalniku).
Ponieważ aronia zawiera antocyjany, czyli związki zwalczające wolne rodniki, (które są też w czerwonym winie typu Cabernet) chroni zdecydowanie organizm przed nowotworami. To jedno z najtańszych źródeł produktów antynowotworowych. Ma też w składzie wiele ważnych witamin:. A, C, E, P i biopierwiastków, a także błonnik i pektyny (którego notorycznie spożywamy za mało). Dzięki temu też właśnie usprawnia przemianę materii i poprawia gospodarkę tłuszczami (o właściwościach aronii i jej wykorzystaniu pisaliśmy: „Czas na aronię…”.
Na naszym terenie można swobodnie uprawiać aronię, gdyż posiada ona zdolności przystosowania się do każdego środowiska. Przy sadzeniu krzewu należy jedynie pamiętać, iż wymaga on dobrego oświetlenia, a także w miarę żyznej gleby, natomiast toleruje zarówno niski, jak i głęboki poziom wód gruntowych. Ujemnie na jej wzrost i owocowanie mogą wpłynąć długotrwałe susze, dlatego też w okresie niedostatku wody oraz wzrostu owoców i przed ich zbiorem wskazane jest podlewanie krzewów.
W trakcie uprawy aronii trzeba zwracać uwagę na wygląd krzewu, co jest związane z wyborem sposobu nawożenia. Zewnętrzną oznaką dostatecznej ilości substancji pokarmowych jest ciemna barwa dużych liści, gęste ich ułożenie na pędzie i duże przyrosty krzewu. Liście drobne i jasne świadczą o braku składników w glebie lub zbytnim zagęszczeniu krzewów, przemarznięciu korzeni lub suszy. Aronię, tak jak inne rośliny, możemy wspomagać nawozami naturalnymi (organicznymi), bądź mineralnymi.
Krzewom aronii na naszym terenie nie zagrażają szkodniki ani choroby – młode pędy mogą jedynie atakować sporadycznie mszyce lub gąsienice zjadające liście (likwiduje je pojedynczy oprysk środkiem owadobójczym).
Aronia owocuje zarówno na pędach jednorocznych, jak i starszych 3-5 letnich, na których wydaje krótkopędy. Po jej posadzeniu skracamy pędy średnio o 1/3 i usuwamy całkowicie pędy pokładające się na ziemi. W następnych latach wycinamy pędy krzywe i leżące na ziemi, pozostawiając pędy rosnące pionowo lub ukośnie. Krzew można pozostawić do swobodnego rozrostu, natomiast w przypadku braku miejsca, wycinamy co roku 3-4 najstarsze i najgrubsze pędy, zastępując je taką samą liczbą pędów jednorocznych. Cięcie takie można wykonywać zarówno wiosną, jak i latem, ale uważajmy przy wiosennym cięciu, aby skrócenie pędów zbyt wysokiego krzewu nie skończyło się brakiem owoców na tych pędach w danym sezonie.
Tekst/foto: sch
