Satyra w wydaniu lokalnym

Satyra jest utworem literackim wyrażającym krytyczny stosunek autora do różnych zjawisk, np. wad ludzkich, obyczajów i stosunków społecznych, postaw światopoglądowych itp. Satyra nie proponuje pozytywnych wzorców, poprzestając na negacji i ośmieszaniu. Głównym narzędziem satyry jest komizm, a także karykatura i groteska. Jak pisał Ignacy Krasicki („Do króla”): „Satyra prawdę mówi, względów się wyrzeka. Wielbi urząd, czci króla, lecz sądzi człowieka”. Oceńcie sami.

                        Janek Szydło

-Gdyby nie Bronek przepadłby Donek-

Pewnego razu  „Donek”

usłyszał „ostatni dzwonek”.

To w dół leciały sondaże

za wszystkie rządowe blamaże,

lecz znów uratował go… Bronek.

-Ministra, czyli folwark rządowy-

Dosłownie jak święta krowa,

bez wpadki dnia nie przeżyje

i nikt jej nie chrząknie pół słowa,

bo ponoć byk ją kryje.

-Jak z Szekspira-

Ona jak Julia, on jak Romeo.

Ona jest z PiS-u, On zaś  z PeO.

Opracował: W. Maliszewski