Jak w 1932 roku funkcjonowała u nas sieć telefoniczna?

Aparat telefoniczny do wywoływania abonenta składał się  oczywiście ze słuchawki oraz  prądnicy prądu przemiennego /induktor/, uruchamiany korbką. Napięcie z tej prądniczki uruchamiało dzwonek u drugiego abonenta:  praca dwóch telefonów mających bezpośrednie połączenie między sobą lub powodowało opadnięcie klapki sygnalizacyjnej na centrali, informując obsługę skąd jest wywołanie. 

Operator  centrali nawiązywał rozmowę z wywołującym  i na podstawie jego zlecenia łączył kabelkiem – wtykanym w gniazda – wywołującego i zamawiającego. Oczywiście co chwila pytał się rozmawiających: „ Mówi się?”.

Jak przedstawiała się sytuacja w Sadownem?  Kto miał telefon i ile było numerów telefonicznych w naszej gminie? W „Spisie abonentów sieci telefonicznych  państwowych i koncesjonowanych w Polsce” na stronie 514 znajduje  się miejscowość Sadowne, a w nim numery telefonów obywateli i urzędów.

Istniejące numery w 1932 roku :

• 6 – Barański Marian – tartak, Zieleniec,
• 8 – Posterunek Policji Państwowej w Sadownym,
• 5 – Urząd Gminy Prostyń , wspólnie z Posterunkiem Policji Państwowej Prostyń
• 2 – Urząd Gminy Sadowne.

A teraz proszę przeliczyć, ile telefonów posiadają obecnie prywatni abonenci?

Opracował: W.O.