MIEJSCOWI I PRZYBYSZE

– MIESZKAŃCY KACZKOWA OD XIX WIEKU DO ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI W 1918 ROKU.

Po trzecim rozbiorze Polski (1795) wsie należące do parafii Brok, po prawej stronie Bugu znalazły się w zaborze pruskim, natomiast po lewej stronie (Płatkownica, Morzyczyn) zostały włączone do zaboru austriackiego i z czasem przypisano je do parafii w Sadownem. Utworzone w 1807 roku Księstwo Warszawskie podzielono administracyjnie na departamenty (na wzór francuski). Prawobrzeżna część parafii Brok należała do departamentu płockiego, powiatu ostrołęckiego, gminy Brok. W 1815 roku w miejsce Księstwa Warszawskiego powstało autonomiczne Królestwo Polskie, posiadające własną Konstytucję i połączone unią personalną z Rosją. Po upadku Powstania Listopadowego (1831) cesarz rosyjski zniósł Konstytucję Królestwa, likwidując zarazem Sejm i samodzielną armię, włączając Królestwo Polskie do cesarstwa na zasadzie autonomii administracyjnej. Kolejni cesarze nadal nosili tytuł króla Polski.

Po upadku Powstania Styczniowego (1863) zlikwidowano ograniczoną autonomię instytucjonalną Królestwa. Od roku 1867, w wyniku nowego podziału administracyjnego, Kaczkowo wchodziło w skład guberni łomżyńskiej, powiatu Ostrów (ówczesna nazwa Ostrów Łomżyński), gminy Orło (z siedzibą w Broku). Stan ten utrzymał się do 1918 roku. Wszyscy mieszkańcy Kaczkowa w XIX wieku byli katolikami.

Więcej na stronie https://madzelan.cba.pl/miejscowi-i-przybysze-mieszkancy-kaczkowa-od-xix-wieku-do-odzyskania-niepodleglosci-w-1918-roku/